Κρανιοσυνοστώσεις Τα οστά του κρανίου αναπτύσσονται σε επιφάνεια κατά τη διάρκεια των παιδικών χρόνων. Μπορούμε να τα φανταστούμε σαν νησιά που μεγαλώνουν και τελικά ενώνονται μεταξύ τους, σχηματίζοντας τις ραφές. Στα μωρά μπορεί κανείς να ψηλαφίσει τα κενά ανάμεσα στα οστά (πηγές). Μερικές φορές όμως μπορεί οι ραφές να σχηματίζονται πρόωρα ή σε ασυμμετρία μεταξύ της αριστερής και της δεξιάς πλευράς. Το ακριβές αίτιο αυτής της δυσπλασίας είναι ακόμη άγνωστο. Η συχνότητα των κρανιοσυνοστώσεων υπολογίζεται στις 2 ανά 2.000 νεογέννητα για τα οποία στο 10-20% υπάρχει κληρονομικότητα. Η κρανιοσυνοστέωση μπορεί να εκδηλωθεί στα πλαίσια ενός συνδρόμου, δηλαδή σε συνδυασμό με άλλες δυσπλασίες, π.χ. συνδακτυλία (σύνδρομο Apert), υποπλασία άνω γνάθου (σύνδρομο Crouzon) κ.α. Η δυσραφία του κρανίου μπορεί να επηρεάζει μία ή περισσότερες ραφές. Αν υπάρχει πρόωρη σύγκλιση της οβελιαίας ραφής, το αποτέλεσμα είναι η αύξηση της πρόσθιο-οπίσθιας διαμέτρου και τότε παρατηρείται σκαφοκεφαλία ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου